سنسور اکسیژن رنو ال 90، قطعه ای در خودرو است که نسبت اکسیژن موجود در گاز یا مایع را اندازه گیری می کند و در تمامی خودروها وجود دارد. سنسور اکسیژن شامل بدنه سرامیکی با سر پلاتینیوم است. سر سنسور توسط غلاف فلزی محافظت شده است. محدوده خارجی این سرامیک پوشش داده شده در معرض اکسیژن موجود در اگزوز قرار دارد. قسمت داخلی آن به اکسیژن موجود در اتمسفرمرتبط است. اختلاف بین این دو نقطه باعث تولید ولتاژ در سنسور می‌شود.
بهبود عملکرد موتور خودرو
هر ساله با تولید مدل‌های جدید خودرو، تولیدکننده‌ها برای بهبود عملکرد موتور خودرو از تعداد بیشتری سنسور اکسیژن استفاده می‌کنند. برخی از موتورهای با راندمان بالا همانطور که برای پشت مبدل‌های کاتالیستی سنسورهای اکسیژن دارند، برای هر سیلندر نیز یک سنسور اکسیژن دارند. سنسورها در قسمت تحتانی خودرو و زیر کاپوت قرار دارند. همچنین به منیفولد اگزوز متصل می باشند. در جلو یا عقب کاتالیزور قرار دارند. سنسور جلویی وظیفه اندازه گیری میزان اکسیژن سیستم اگزوز را به عهده دارد.
تعویض سنسور اکسیژن
بسیاری از سنسورها از طریق نشتی روغن و ضد یخ آسیب دیده اند و دلیل این نشتی‌ها باید شناسایی شده و تعمیر شود. در غیر این صورت حتی اگر سنسورها را تعویض کنیم این نشتی‌ها باز هم به سنسورهای جدید آسیب وارد می‌کنند.
بررسی و بازدید سنسور اکسیژن رنو ال 90
سنسور اکسیژن را می توان با روش‌های مختلف عیب یابی نمود که این خود مستلزم داشتن تجهیزات مخصوص است. برای پیدا کردن کدهای خطا در خودروهای جدید یک دستگاه اسکن یا کد خوان مورد نیاز است؛ ولی در خودروهای قدیمی‌تر (قبل از سال ۱۹۹۵) از یک نمایشگر کد دستی استفاده می شد. اگر فکر می‌کنید سنسـور اکسیژن دچار مشکل شده است، میتوان با استفاده از دستگاه اسکن، ولت‌متر یا اسیلوسکوپ دیجیتال ولتاژ خروجی و واکنش سنسـور را مشخص نمود.
اگر بررسی ها خرابی یا کند شدن سنسور اکسیژن را تایید کنند، تعویض سنسور، تنها راه ممکن است. هیچ راهی برای تمیز یا تعمیر کردن سنسور اکسیژن وجود ندارد.
**به دلیل سرطان زا بودن سنسور اکسیژن از دست زدن مستقیم به آن جداً خودداری کنید**
مراحل تعویض سنسور اکسیژن
اولین نشانه از وجود مشکل در سنسور اکسیژن این است که “چراغ چک” خودرو روشن می‌شود.
با یک دیاگ ساده می‌توانید متوجه بشوید که سنسور اکسیژن خراب شده است و نیاز به تعویض دارد. بسته به نوع و مدل خودرو، ممکن است 2 تا 4 سنسور روی سیستم اگزوز آن سوار شده باشد.
ممکن است 1 یا 2 سنسور قبل از مبدل کاتالیستی و یا احتمالاً 1 یا 2 سنسور بعد از آن قرار گرفته باشد. دیاگ زدن مشخص خواهد کرد کدام یک از سنسـورهای اکسیژن از کار افتاده‌اند.
قدم اول:
سنسور اکسیژن را پیدا کنید.
برای این کار باید دنبال قطعه ای بگردید که شبیه شمع یه نظر می‌رسد و از لوله اگزوز بیرون زدن است.
این قطعه دارای یک رابط الکتریکی است که به آن متصل است.
قدم دوم:
اتصال الکتریکی را قطع کنید.
یک پیچ گوشتی دو سو را در محل اتصال سوکت‌ها فشار بدهید و آن‌ها را از هم جدا کنید.
قدم سوم:
با استفاده از آچار تخت سنسور اکسیژن را باز و آن را از اگزوز جدا کنید.
بیشتر سنسورهای اکسیژن با آچار تخت 7 یا 8 باز می‌شوند.
قدم چهارم:
سنسور اکسیژن جدید را با سنسـور کار کرده مقایسه کنید.
اگر سنسور جدید سوکت ندارد و فقط به همراه سیم ارائه شده است، باید کار کوچکی انجام بدهید:
– سوکت قدیمی را از سنسور کارکرده جدا کنید. سر سیم‌ها را لخت کنید و با استفاده از ترمینال برق آن را به سنسور جدید وصل کنید.
– اتصالات را با استفاده از چسب برق بپوشانید.
– به دفترچه راهنمای خودرو مراجعه کنید تا متوجه بشوید کدام سیم‌ها را باید به همدیگر وصل کنید.
قدم پنجم:
سنسـور جدید را سر جایش قرار بدهید و با استفاده از آچار تخت آن را سفت کنید.
سنسـور را در جهت عقربه‌های ساعت بچرخانید. سنسـور را بیش از حد سفت نکنید چون ممکن است سیم‌ها قطع بشوند.
اتصال الکترونیکی را بر قرار کنید.
قدم ششم:
سوئیچ را باز کنید ولی خودرو را روشن نکنید.
از اسکنر عیب‌یاب یا دستگاه دیاگ استفاده کنید تا بتوانید کد سنسور را از روی کامپیوتر خودرو (ECU) پاک کنید.
خودرو را روشن کنید. بلافاصله تفاوت را احساس خواهید کرد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.