سنسور اکسیژن ME17 برند تتراد

سنسور اکسیژن ME17، قطعه ‎ای در خودرو است که نسبت اکسیژن موجود در گاز یا مایع را اندازه‎ گیری می‌ کند و در تمامی خودروها وجود دارد. سنسور اکسیژن‌ شامل‌ بدنه‌ سرامیکی‌ با سر پلاتینیوم‌ است. سر سنسور توسط‌ غلاف‌ فلزی‌ محافظت‌ شده ‌است. محدوده‌ خارجی‌ این‌ سرامیک‌ پوشش‌ داده ‌‌شده‌ در معرض‌ اکسیژن‌ موجود در اگزوز قرار دارد. قسمت‌ داخلی‌ آن‌ به‌ اکسیژن‌ موجود در اتمسفر مرتبط‌ است. اختلاف‌ بین‌ این‌ دو نقطه‌ باعث‌ تولید ولتاژ در سنسور می‌شود.

سنسور اکسیژن ME17 یک قطعه الکترونیکی کوچک است که در برخی از خودروها ابتدای لوله اگزوز و در برخی دیگر بر منیفولد دود قرار می‌گیرد. بسته به مدل خودرو، برخی یک سنسور و برخی دیگر چند سنسور اکسیژن دارند. این سنسور، اکسیژن سوخت را اندازه گیری می‌کند و اطلاعات آن را به ECU می‌فرستد. خرابی سنسور اکسیژن کاهش شتاب خودرو، افزایش مصرف سوخت و افزایش آلاینده‌ها را به دنبال دارد. سنسور اکسیژن یکی از سنسورهای موتور خودرو است که که معیوب بودن آن سبب اختلال در کار موتور می‌شود.

خودروهایی با دو سنسور اکسیژن

مدل‌هایی از خودروها هستند که دو سنسور اکسیژن دارند. یکی از این سنسورها در ورودی مخزن کاتالیست اگزوز (وظیفه فیلتر دود حاصل از احتراق را به عهده دارد) و دیگری در قسمت خروجی آن نصب می‌شود. لازم به ذکر است که تولید آلایندگی این خودروها بسیار کمتر است.

انواع سنسور اکسیژن و ساختار آن

سنسورهای اکسیژن در دو نوع تولید می‌شوند:

۱. تک سیم که در خودروهای قدیمی‌تر به کار می‌رفته و فاقد گرم‌کن است.

۲. یک سوکت چهار سیم که دارای گرم‌کن است و دقت بالایی دارد. این نوع سنسور به دلیل دقت بالاتر در خودرو‌های جدید استفاده می‌شود. این مدل‌ها خود در دو نوع پایه کوتاه و پایه بلند تولید می‌شوند که تفاوت آن‌ها در نوع و ارتفاع سوکت‌شان است.

ساختار سنسورهای اکسیژن اما فرمی ثابت دارد که شامل اجزای زیر می‌شود:

• بدنه سرامیکی یا چینی
• الکترودهای پلاتینیومی
• غلاف با جنس دی اکسید زیرکونیوم
• المنت گرم شونده

وظیفه سنسور اکسیژن در خودرو

این سنسور دائما باید ترکیب سوخت را رصد کند. اگر میزان اکسیژن موجود در سوخت کم شود، احتراق به درستی صورت نمی‌گیرد که افزایش مصرف سوخت و آلایندگی‌ها را با خود به همراه دارد. کامپیوتر خودرو باتوجه به شرایط آب و هوایی و دما، نسبت اکسیژن و سوخت را مشخص می‌کند که سنسور اکسیژن باید آن را تنظیم و پایش کند.

اکسیژن موجود در هوا و لوله اگزوز ولتاژی را در سنسور اکسیژن ایجاد می‌کند. این ولتاژ به کامپیوتر خودرو فرستاده می‌شود و در آن جا با دریافت این اختلاف اکسیژن، ترکیب سوخت و هوا تنظیم می‌شود.

گفتیم که سنسورها با بررسی شرایط محرک‌های فیزیکی مشخصی که با آن‌ها در ارتباط هستند، گزارش خرابی، نقص یا هرگونه مشکلی را صادر کرده و اعلام نیاز برای رفع آن می‌نمایند. حسگر اکسیژن که سنسور لامبدا نیز نامیده شده، در صنعت به عنوان یک قطعه الکترونیکی شناخته می‌شود و میزان اکسیژن موجود در سوخت یا گاز را اندازه‌گیری می‌کند.

سنسور اکسیژن که یکی از اصلی‌ترین حسگرهای خودرو است، در ورودی مسیر اگزوز قرار دارد و وظیفه آن اندازه‌گیری میزان اکسیژن موجود در گازهای خروجی از خودرو یا در واقع موتور است. اکسیژن موجود در این گازها، در واقع میزان اکسیژن سوخته نشده در فرآیند احتراق را نشان می‌دهد. بنابراین، بالا بودن میزان اکسیژن به معنای احتراق ناقص و درصد نامناسب مخلوط سوخت و هوا است.

به این ترتیب که در صورت گزارش وجود بیش از حد اکسیژن در گازهای خروجی از موتور، غلظت مخلوط بالا و مصرف سوخت بیش از حد مطلوب است. سنسور اکسیژن گزارش‌های خود را به صورت سیگنال‌های قابل خوانش (تغییر ولتاز ۱ تا ۹ ولت) برای ECU ارسال کرده و در صورت وجود اکسیژن زیاد، ECU تنظیمات لازم را در سیستم سوخت‌رسانی با تغییر زمان پاشش انژکتورها، پیاده می‌کند. به این ترتیب که در صورت غلیظ بودن سوخت، زمان پاشش را کوتاه کرده و در صورت رقیق بودن آن این زمان را افزایش می‌دهد. به این ترتیب می‌توان وظایف سنسور اکسیژن ME17 را به شرح زیر بیان کرد:

– تاثیر در کاهش مصرف سوخت

– تاثیر در کاهش سطح آلایندگی خودرو

– تاثیر در بهبود احتراق و افزایش راندمان موتور

اهمیت این سنسور به حدی بالا است که در موتورهای جدید از ۲ سنسور اکسیژن استفاده می‌شود. اگر یک سنسور اکسیژن در خودرویی موجود باشد قبل از کاتالیست نصب می‌شود و اگر دو سنسور به کار رود قبل و بعد از کاتالیست قرار می‌گیرند. نوک این سنسور یا سنسورها که درون اگزوز است، میزان اکسیژن موجود در دود خروجی از اگزوز را اندازه می‌گیرد و گزارش آن را به ECU می‌دهد تا میزان سوخت تزریقی درون سیلندر را تنظیم کند. به این صورت که کم بودن میزان اکسیژن در اگزوز به معنی زیاد بودن میزان سوخت است و زیاد بودن آن به معنی کم بودن میزان سوخت.

لازم به ذکر است امروزه در خودروهایی با موتورهای V شکل ۶ یا ۸ سیلندر از ۴ سنسور اکسیژن در سیستمی با نام OBD II استفاده می‌شود. ۲ سنسور اکسیژن اضافی هریک روی یکی از بلوک‌های سیلندر نصب می‌شوند و ECU با بررسی اطلاعات این دو جفت سنسور موجود در موتور و مبدل کاتالیزوری اگزوز، آن‌ها را مقایسه کرده به اطلاعات دقیق‌تری دست می‌یابد. این سیستم جدید به کاهش بیشتر سطح آلایندگی خودرو و مصرف آن کمک می‌کند. این سنسور اکسیژن هم در ماشین های پژو 206 و هم در سمند استفاده شده است.

علائم خرابی سنسور اکسیژن ME17

افزایش مصرف سوخت

اگر مصرف سوخت خودرو شما به صورت غیر عادی افزایش پیدا کرده یکی از دلایل آن می‌تواند خراب بودن سنسور اکسیژن باشد.

خارج شدن بوی نامطبوع از اگزوز

با کمک رنگ دود خارج شده از اگزوز می‌توانید به برخی مشکلات خودرو پی ببرید. اگر تغییری در دود اگزوز به همراه بوی نامطبوع سوخت در اگزوز مشاهده کردید باید به خراب بودن سنسور اکسیژن شک کنید.

روشن شدن چراغ چک

چراغ‌های هشدار خودرو یکی از راه‌های ساده برای فهمیدن اشکالات موجود در بخش‌های مختلف است. روشن شدن چراغ چک نیز می‌تواند به دلیل خرابی سنسور اکسیژن باشد.

ریپ زدن خودرو

خرابی سنسور اکسیژن، شتاب خودرو را کاهش می‌دهد. همچنین خودرو در سربالایی توان کافی را ندارد و ریپ می‌زند.

افزایش میزان آلایندگی

آلایندگی‌ها نقش بسیار پر رنگی در آلودگی هوا دارند و می‌توانند آسیب جبران ناپذیری به محیط زیست وارد کنند. میزان آلایندگی خودرو یکی از نکاتی است که در معاینه فنی به آن توجه می‌شود. خراب بودن سنسور اکسیژن تولید آلاینده‌ها را افزایش می‌دهد به همین دلیل بسیار مهم است که نقش آن جدی تلقی شود.

هر کدام از این نشانه‌ها می‌توانند هشدار دهنده خرابی سنسور اکسیژن باشند اما تکیه به آن کافی نیست. یکی از راه‌هایی که می‌توان از خرابی سنسور اکسیژن مطلع شد، توجه به سرویس‌های دوره‌ای خودرو است. سرویس خودرو در فواصل مشخص هم برای خودرو و هم برای محیط زیست بسیار مهم است و می‌تواند از هزینه‌های زیاد جلوگیری کند.

زمان تعویض سنسور اکسیژن ME17

در دفترچه راهنمای خودرو زمان دقیق تعویض سنسور اکسیژن نوشته شده است. به طور میانگین باید بعد از هر ۱۵۰ هزار کیلومتر این سنسور تعویض شود.

دلایل خراب شدن سنسور اکسیژن ME17

کیفیت سوخت

این سنسور با سوخت ارتباط مستقیمی دارد و پایین بودن کیفیت سوخت مصرفی از عمر سنسور اکسیژن می‌کاهد.

ضربه

این سنسور ضربه گیر نیست و ضربه شدیدی مانند تصادف، سبب آسیب زدن به آن می‌شود.

شمع‌ها

خرابی شمع‌های خودرو به سنسور اکسیژن آسیب می‌‌زند چراکه شمع‌های معیوب موجب احتراق ناقص و تولید دود می‌شوند. این دود عملکرد سنسور اکسیژن را مختل می‌کند.

بررسی و بازدید سنسور اکسیژن ME17

سنسور اکسیژن ME17 را می ‌توان با روش‌های مختلف عیب‎ یابی نمود که این خود مستلزم داشتن تجهیزات مخصوص است. برای پیدا کردن کدهای خطا در خودروهای جدید یک دستگاه اسکن یا کد خوان مورد نیاز است؛ ولی در خودروهای قدیمی‌تر (قبل از سال ۱۹۹۵) از یک نمایشگر کد دستی استفاده می‌ شد. اگر فکر می‌کنید سنسـور اکسیژن دچار مشکل شده است، می‎توان با استفاده از دستگاه اسکن، ولت‌متر یا اسیلوسکوپ دیجیتال ولتاژ خروجی و واکنش سنسـور را مشخص نمود.

اگر بررسی ها خرابی یا کند شدن سنسور اکسیژن را تایید کنند، تعویض سنسور، تنها راه ممکن است. هیچ راهی برای تمیز یا تعمیر کردن سنسور اکسیژن وجود ندارد.

**به دلیل سرطان ‌زا بودن سنسور اکسیژن از دست زدن مستقیم به آن جداً خودداری کنید**

مراحل تعویض سنسور اکسیژن ME17

اولین نشانه از وجود مشکل در سنسور اکسیژن این است که “چراغ چک” خودرو روشن می‌شود.

با یک دیاگ ساده می‌توانید متوجه بشوید که سنسور اکسیژن خراب شده است و نیاز به تعویض دارد. بسته به نوع و مدل خودرو، ممکن است 2 تا 4 سنسور روی سیستم اگزوز آن سوار شده باشد.

ممکن است 1 یا 2 سنسور قبل از مبدل کاتالیستی و یا احتمالاً 1 یا 2 سنسور بعد از آن قرار گرفته باشد. دیاگ زدن مشخص خواهد کرد کدام یک از سنسـورهای اکسیژن از کار افتاده‌اند.

قدم اول:

سنسور اکسیژن را پیدا کنید.
برای این کار باید دنبال قطعه ‌ای بگردید که شبیه شمع به نظر می‌رسد و از لوله اگزوز بیرون زده است.
این قطعه دارای یک رابط الکتریکی است که به آن متصل است.

قدم دوم:

اتصال الکتریکی را قطع کنید.
یک پیچ‌ گوشتی دو سو را در محل اتصال سوکت‌ها فشار بدهید و آن‌ها را از هم جدا کنید.

قدم سوم:

با استفاده از آچار تخت سنسور اکسیژن را باز و آن را از اگزوز جدا کنید.
بیشتر سنسورهای اکسیژن با آچار تخت 7 یا 8 باز می‌شوند.

قدم چهارم:

سنسور اکسیژن جدید را با سنسـور کار کرده مقایسه کنید.
اگر سنسور جدید سوکت ندارد و فقط به همراه سیم ارائه شده است، باید کار کوچکی انجام بدهید:
– سوکت قدیمی را از سنسور کارکرده جدا کنید. سر سیم‌ها‌ را لخت کنید و با استفاده از ترمینال برق آن را به سنسور جدید وصل کنید.
– اتصالات را با استفاده از چسب برق بپوشانید.
– به دفترچه راهنمای خودرو مراجعه کنید تا متوجه بشوید کدام سیم‎ها را باید به همدیگر وصل کنید.

قدم پنجم:

سنسـور جدید را سر جایش قرار بدهید و با استفاده از آچار تخت آن را سفت کنید.
سنسـور را در جهت عقربه‌های ساعت بچرخانید. سنسـور را بیش از حد سفت نکنید چون ممکن است سیم‌ها قطع بشوند.
اتصال الکترونیکی را برقرار کنید.

قدم ششم:

سوئیچ را باز کنید ولی خودرو را روشن نکنید.
از اسکنر عیب‌یاب یا دستگاه دیاگ استفاده کنید تا بتوانید کد سنسور را از روی کامپیوتر خودرو (ECU) پاک کنید.

خودرو را روشن کنید. بلافاصله تفاوت را احساس خواهید کرد.

درباره مجموعه فرانید:

ما اینجا در فرانید، با هدف آسان سازی مراحل خرید و دسترسی به لوازم یدکی خودرو شما و حذف هرچه بیشتر واسطه ها در تلاش هستیم تا بخش بزرگی از نیاز روزمره شما به قطعات یدکی خودرویتان را برآورده کنیم.
اولین هدف ما و همکارانمان در سامانه فروش عمده قطعات خودرو فرانید، فراهم کردن کالا های مورد نیاز تمامی اقشار جامعه، از جمله مصرف کنندگان عزیز و همکاران گرامی، با بهترین کیفیت و مناسب ترین قیمت در سراسر ایران می باشد.