سنسور اکسیژن پراید زیمنس برند تتراد

تاریخچه

سنسور اکسیژن پراید زیمنس، یکی از قطعات داخلی خودروی پراید می باشد. سنسور اکسیژن قطعه ایست که در خروجی دود موتور خودرو قرارگرفته و وظیفه آن اندازه گیری نسبت سوخت به هوای درون موتور می باشد. این سنسور نقش اصلی را در تعیین میزان مصرف سوخت در خودرو ایفا می کند و یکی از عوامل بد کارکردن خودرو و یا افزایش مصرف سوخت در خودرو ها ممکن است ضعف در کارکرد صحیح سنسور اکسیژن باشد.

سنسورهای اکسیژن قطعاتی هستند که تقریباٌ بیش از بیست سال از پیدایش آن ها می گذرد. اولین سنسور اکسیژن در سال 1976 برروی VOLVO 240 به کار رفت. پس از آن هنگامی که قوانین مربوط به آلاینده ها در ایالت کالیفرنیا، کاهش این مواد مضر را لازم دانست ؛ خودروهای موجود در کالیفرنیا در سال 1980 از این سنسور استفاده کردند. کمی بعد قوانین فدرال درمورد آلاینده ها، نصب سنسور اکسیژن بر روی تمامی خودروها و کامیون های سبک ساخته شده در سال 1981 اجباری گردید و حالا با وجود آیین نامه OBDII (خودروهای ساخته شده از سال 1996 تا کنون ) برخی از خودروها به چند سنسور اکسیژن مجهزاند که در تعدادی از آنها چهار سنسور اکسیژن به کار رفته اس

نحوه کار سنسور اکسیژن

سنسور اکسیژن معمولا روی مانیفولد دود نصب شده و وظیفه اش اندازه گیری میزان اکسیژن احتراق نیافته در محفظه احتراق خودرو می باشد. سنسور اکسیژن تقریبا در همه خودروها کارکرد مشابهی داشته و در میزان مصرف سوخت خودرو و همچنین کارکرد صحیح خودرو، نقش به سزایی دارد. اولین سنسور اکسیژن در دهه 70 و در یکی از خودروهای کمپانی ولوو به کار رفت. مدت کوتاهی پس از استفاده از این سنسورها در خودروها و با توجه به میزان آلایندگی کمتری که خودروهای دارای سنسور اکسیژن ایجاد می کردند، استفاده از این سنسور در طراحی خودروها اجباری شد و همه سازندگان خودرو باید این قطعه را درخودروی خود جای می دادند. امروزه تمامی خودروهای ساخته شده در دنیا باید مجهز به سنسور اکسیژن مخصوص به خود باشند.

بدنه‌ اصلی‌ سنسوراکسیژن پراید زیمنس از لوله‌های‌ الکترولیت‌ زیر کونیم تشکیل‌ شده‌ است‌. زیرکونیم دارای‌ خاصیت‌ شناخته‌ شده‌ خوبی‌ در خصوص‌ هدایت‌ یون‌ اکسیژن‌ در دمای‌ بالا است‌.

علائم خرابی سنسور اکسیژن

در صورتی که سنسور اکسیژن به هر دلیلی عملکرد صحیحی نداشته باشد یا خراب شود ولتاژ ارسالی به ECU خارج از محدود تعریف شده خواهد بود که معمولاً یک کد خطا تولید می کند؛ این اتفاق معمولاً منجر به روشن شدن چراغ چک خودرو خواهد شد. البته گاهی اوقات ممکن است که سنسور اکسیژن به درستی کار نکند اما چون عدد ارسالی در محدوده مجاز تعریف شده قرار دارد چراغ چک روشن نشود؛ در این حالت باید به علائم دیگر مانند افزایش آلاینده های موتور، افزایش میزان سوخت مصرفی خودرو و یا کاهش قدرت موتور توجه کرد و در صورت وجود چنین علائم سنسور اکسیژن را مورد بررسی قرار داد.

نوسان دور موتور خودرو در حالت ایستا، کندی خودرو در زمان شتاب گیری، ریپ زدن خودرو در زمان کم کردن دنده یا تمایل به خاموش شدن در زمان ترمز گیری نیز می توانند از نشانه های خرابی سنسور اکسیژن باشند.